Het Kruger Park achter ons gelaten gaan we komende dagen de bergen in. Vanuit Hazyview gaan we eerst naar het noorden richting Hoedspruit. De weg leidt ons door verschillende Townships, nederzettingen van stenen, houten en blikken huisjes op een klein stukje grond. Op het moment dat je het beter hebt bouw je op dezelfde plek gewoon een groter en mooier huis. Het kan dan ook zijn dat er een riante villa in een township staat. Uiteraard wel met een grote muur er omheen met nato-draad erop. Deze streek is geheel donker gekleurd. Het verkeer is licht chaotisch en de bedrijvigheid meer op straat.
De route geeft uitzicht op de bergen waar we met een grote bocht omheen rijden om bij Bourke’s Luck Potholes te belanden en Blyde rivier canyon, zo’n 800 m diep. Inmiddels rijden we weer richting het zuiden, zo’n 15 km ten westen van vanochtend, maar nu bovenop de berg. Bij Wonder View kijken we over de streek met eindeloos veel productiebossen tot aan Kruger National Park. Als het helder is schijn je hier over Mozambique tot aan de oceaan te kunnen kijken. Voor ons is het te hazy.
Na een overnachting in Graskop gaan we verder via Pelgrim’s Rest over de Robbers Pass, via Lydenburg en de Long Tom Pass naar Sabie. De bergen en vergezichten zijn indrukwekkend. Bij Sabie pakken we een paar hoge watervallen mee en toeren dan door via Nelspruit, een ogenschijnlijk moderne rijke stad, naar Barberton aan de grens met Swaziland. In Barberton overnachten we in Jathira Guesthouse en hebben we geluk omdat woensdag burgernight is. Onbeperkt burgers van de bbq eten met de locals, dat wil zeggen het blanke deel, voor een paar euro. Een deel van de gasten blijkt advocaat, maar rijden met drank op is blijkbaar ook voor hen geen enkel probleem. Dit verklaart ook waarom je liever niet ’s avonds de weg op gaat.
