Donderdag 10 maart. Scooter gehuurd voor de loop of Thakaek. Ruim 400 km in 3 dagen. Eerst de stad uit en dan over de 12 naar de Xang grot. Een bord langs de weg stuurt me een zandweg op. De bergen doemen nu op en het landschap wordt aantrekkelijk. De Xang grot heft wat Boeddha beelden en een paadje over gammele houten planken en een druipsteenformatie die met wat fantasie op een olifantenkop lijkt. Verder hangen er vleermuizen aan het plafond om het plaatje compleet te maken. Terug naar de 12 en 8 km hobbelige zandweg naar de Buddha Cave. Zonde van de tijd. Ik kom steeds meer in de bergen. Op aanraden naar de Tha Falang. Een vervuilde rivieroever. Niet erg aantrekkelijk. Dus snel weer door en ik pak nog een paar grotten mee. De 1E gaat echt de bergen in. Deze is inmiddels grotendeels geasfalteerd en rijdt dan ook prima. Het slingert door schitterend berglandschap richting een groot stuwmeer, de Nam Theun 2. Het plaatsje Thalang is mijn einddoel voor vandaag. Hier heb ik een cabin aan een uitloper van het meer. Vrijdag verder langs een nieuw stuwmeer vol dode bomen. De weg sliggert langs het meer en tussen de eilandjes door. Dan begint het echte werk. De weg is nu nog under construction en dus een grind met leem weg. De walsen hebben het vlak gemaakt. Goed te doen. De droge leem maakt de weg wel enorm stoffig. Het is vandaag in tegenstelling tot gisteren koud. Een graad of twintig. Gisteren was het nog richting de veertig graden met een hoge luchtvochtigheid. Dus vandaag lange broek en fleece aan. Sjaal om tegen het stof. De zandweg leidt door de jungle en kleine stoffige dorpjes. Wat een indrukwekkend mooi uitzicht. Op een stuk zijn ze bezig met de weg en sproeien water op de leemlaag. Dit is downhill op ijs en hoewel ik stapvoets rijd is het balanceren. De bruggen zijn nog in de maak. Doordat het nu het droge seizoen is, rijd je door de rivierbedding. Verder mooie rijstvelden, bergen, dorpjes en genieten. Bij de 8 aangekomen ga ik weer richting het westen. Ik zit nu echt in de bergen en gelukkig ook weer op asfalt. Ter hoogte van Ban Phontan doe ik een detour over een nieuw aangelegde zandweg door de bergen. Ongelooflijk mooi. Stijle, zwaar begroeide bergen, zwarte grillige rotsen, rijstvelden, jungle, buffels, oude hutjes in het veld. Kortom prachtig. De 8 sligert door de bergen en het asfalt is glad. In de bochten ligt grind of er zijn grote kuilen. Kortom een uitdagende weg. Vrachtwagens klimmen hier met 5 km per uur omhoog. Inhalen met alle onoverzichtelijke bochten is geen optie. Bij de Nam Theum rivier hebben ze boten gemaakt van Amerikaanse bommen. Bijzonder. De laatste 30 km naar Konglar. De asfaltweg is gedeeltelijk mooi, maar kent ook veel gaten en zandstukken. Vermoeiend rijden en ik ben dan ook blij als iker ben. Zaterdag op de scooter naar de Konglar grot. We wandelen naar de ingang van de grot. Onze boot staat vol met water en het is eerst hozen. Troost is dat de volgende boot hetzelfde probleem heeft. Dan de boot in en varen. De rivier loopt de berg in en het is een rare gewaarwording. Met een gangeje van 10 km/u over een ondergrondse rivier varen. Wat een sensatie. Dan komen we bij een stroomversnelling waar de boot niet tegenop komt. Of ik kan helpen de boot er op te trekken. Weinig keuze. Na 7 km varen we de grot uit. Nu schitterend door de bergen en jungle. Over de weg terug naar de hoofdweg. Ik probeer een alternatieve route. Het eerste stuk is super en dan gaat het over in een zandweggetje. Prachtig landschap, schitterend plaatje. De brug ontbreekt. De rivier is buffeldiep, dus niet doorwaadbaar. Er zit niets anders op dan terug te rijden. Vanaf Ban Nahin gaat de 8 weer de bergen in. Slingerend over bochtige weggetjes door de jungle en de rotsige bergen. Opletten met het losse grind in de buitenbochten, grote gaten, al dan niet gevuld met grind en leem, opgekruld asfalt, etc. Prachtige route alleen de weg… Bij Vieng Kham niet de snelweg terug naar Thakaek, maar de zandweg langs de rivier de Mekong. Het eerste stuk is goed. Pas geschoven. Lekker opschieten. Nu een riviertje en geen brug. De rvier is 5 m breed en 10 cm diep. Met de scooter er dus doorheen. Na 20 km houdt de weg weer op en gaat het over in een zandweggetje met rotsen en kuilen. Ik ben bijna bij de rivier en dit weggetje omhoog de bergen in moet te doen zijn. Dit is offroad rijden. Uitdagend omhoog en naar beneden. Stapvoets en hobellen met hoofdletters. Bij de Mekong aangekomen blijkt hier een vlakgeschoven zandweg te lopen. Gelukkig. Ik heb nog 98 km te gaan. Op deze zandweg is het redelijk opschieten. Bij de dorpen veel kuilen, honden en koeien. Het blijft overal geconcentreerd rijden. Schitterend al die doprjes en zandweggetjes. De bruggen zijn nog in de maak en meestal moet je even door de stoffige rivier bedding. Soms zijn er bruggetjes van hout en de planken helpen voor de stevigheid. Aangezien ook auto’s er over gaan moet het kunnen. Avontuur. Ik ben voor de duisternis terug en Thakaek en kan wel wat rust gebruiken. Maar wat een geweldige route.
