Vrijdag 22 april. Wakker worden in een comfortabel bed, gordijntje open en eruit. De dag begint in The Bunk in Kota Kinabalu. De provinciehoofdstad van Sabah, Maleisisch Borneo. De houten klokkentoren en de zwaardvis op de rotonde zijn toch wel de markantste plekken van de stad. Okee, er is meer. Een boulevard aan de blauwe zee, winkels genoeg en een grote avondmarkt. Deze laatste is goed voor diner. Eindeloos veel eetkraampjes. Soort food court. De parrot fish, blauwgroen met geel, heb ik al in de zee zien zwemmen, maar dt is de kans om hem te proeven. Prima keus. In de bar van het hostel om middernacht geproost op mijn verjaardag. 6 Uur eerder dan in Nederland.
Zaterdag. Kort nachtje. Scooter gehuurd en op naar Kinabalu Park. Een mooie slingerende route de bergen in. De 50 km blijkt toch meer 90 km en de 1,5 uur meer 2,5 uur. Half twaalf het park in. De informatieborden zijn achterhaald en de visitors centre ongeïnformeerd, dus een extra rondje scooteren. Op het verkregen A4-tje staan de gemarkeerde routes en de Silau Silau Trail gaat direct de jungle in. Gelijk al vogeltjes en een mountain treeshrew. De trail gaat over in andere trails. Een opvallend rood vogeltje, garnet pitta blijkt later, geeft acte de presance. Veel vlinders die op de bloemen afkomen. Erg mooi. En slechts hier en daar een verdwaalde toerist. Op de terugweg slaat het weer om en mag ik ervaren wat een tropische bui is. De weg is veranderd in een stroom water en het zicht beperkt tot enkele meters. Maar even schuilen langs de weg. Een hond heeft op de tafel een droog plekje gevonden. Slim. De bui neemt af en uiteindelijk wordt Kota Kinabalu enigszins nat, maar ongedeerd bereikt. Op de avondmarkt uiteten met twee garnaaltjes van 200 gram elk. Vandaag vele gewaardeerde felicitaties ontvangen en ’s avonds mijn verjaardag dunnetjes over gedaan.
Zondag snorkelen op Mamutik, een eiland voor de kust. Schitterende koralen en prachtige vissen. Slechts een tiental meters van het strand. Op het strand hordes Chinezen. Vele maken foto’s van zichzelf en elkaar op het strand. Al dan niet met een snorkelmasker in de hand. Slechts een enkeling waagt zich in de zee. Wel met reddingsvest, natuurlijk.
