Jack's travelblog

Zondag 22 november. Vandaag verlaten we de zandbak en arriveren we in Etosha. Onderweg spelen we Boggle. Als enige niet native speaker wordt ik toch 2e. ’s Middags gelijk op game drive met de truck. Het Afrikaanse wild laat zich makkelijk zien. Dan tenten opzetten op de onverharde parkeerplaats die ze camping noemen. En opnieuw het park in. Wederom een hoop foto’s maken van de oryx, kudu, springbok, wildebeest, olifant, zebra en giraf. In de schaduw onder de boom twee leeuwinnen met 3 jongen. De jongen spelen wat en irriteren de dames door met hun staart te spelen. In het struikgewas kijkt papa rustig toe. Enkele bomen verderop maken twee leeuwen een vluggertje van enkele seconden.

Terug op het kampeerterrein kunnen we gelijk aan tafel. Met een volle maag kijkt het toch een stuk beter wild. Vanaf houten bankjes kunnen we naar de verlichte waterpoel kijken. Al snel verschijnen er 5 zwarte neushoorns en een paar olifanten. De giraffen zijn een stuk voorzichtiger. Het duurt dan ook een half uur voor ze bij het water staan, hun voorpoten spreiden en gaan drinken. De diepe luide grom van de nabije leeuwen is goed te horen en houden de hele nacht aan.

De volgende dag begrijpen we waarom ze zo voorzichtig zijn. Rond de waterpoel die we bezoeken liggen enkele kadavers van giraffen. Ook een zebra die net door twee leeuwen is gedood. De leeuwen liggen aan de waterkant uit te buiken, terwijl honderd dieren op afstand smachtend wachten tot ze bij het water kunnen komen. Alleen een jakhals waagt het erop.

Als we verder rijden, roept Rene dat ze leeuwen heeft gezien. Truck in de achteruit. Jawel, drie leeuwen bij een kleine waterpoel. Eén drinkt nog water, de andere twee lopen net weg. Als de voorste 10 m van de waterkant af is, gaat ze door de poten in de sluiphouding. Een korte sprint van 15 m door het lange gras, dan springt de leeuwin boven op de kudu, haalt het neer en beide verdwijnen in het lange gras. Onze eerste kill.

We stoppen ’s middags even bij de Etosha Pan, een enorm kale vlakte. Bizar warm en we zien de zandtornado’s in de verte.

Vanavond vroeg onder de wol, dat wil zeggen de lakenzak, gezien de temperatuur van 25 C in de nacht. ’s Nachts op eens een enorme knal van een afbrekende boom. Een olifant heeft het voorzien op de boom direct achter onze tent. Hmm… Da’s zo’n 10 m van de slaapplek op het kampeerterrein. De jakhalzen die komen bedelen waren we inmiddels gewend.

Dinsdagochtend om 5 uur gewekt door landgenoten van Nomad tours. Blijkbaar kunnen ze niet stil afbreken. Een korte game drive voor we het park weer verlaten. We pakken nog mooi even een spotted hyena en drie cheeta’s in de schaduw van een boom mee.