Zaterdag 19 maart. Vandaag staat in het teken van de busreis. Van Phonsavan naar Luang Prabang. 260 km in 7 uur. Eindeloos kronkelende wegen door de bergen van Laos. Stijle hellingen waar de bus kruipend omhoog gaat. Afdalingen waar de remmen elke bocht weer piepen. Dwars door autenthieke bergdorpjes. Kinderen spelen hier nog op straat. Dat wil zeggen op de doorgaande weg. Aangezien naast de weg een berghelling is. De huizen zijn vaak van hout met een stroo dak. De echte hebben een nok van bamboe. Op zijn plaats gehouden door houten kruizen. Het bergleven trekt als het ware aan ons voorbij. Blijkbaar valt er vandaag wat te vieren. In verschillende dorpen is een varken geslacht. De bbq ontstoken en wordt er een feestje gevierd. Onderweg vele vergezichten en bergen vol bloeiende bossen. Eindelijk maken we een lunchstop. Even niet hobbelen en slingeren. De buren hebben een wel erg opmerkelijk drankje. Een grote pot vol alcohol met berenpoten erin. Walgelijk. Het laatste stuk is niet minder mooi en tegen de avond bereiken we veilig en wel Luang Prabang.
2 Dagen eerder heb ik de reis van Vang Vieng naar Phonsavan gemaakt. 240 km in 6 uur. Deels dezelfde route. Maar vooral dezelfde bergstreek. Ook hier prachtige dorpjes en slingerende wegen. De weg zelf is je bestemming. Aldus Confucius. Gelukkig, want er is nog heel wat weg te gaan.
