Donderdag 29 oktober. Vandaag verder de tuinroute volgen en naar Oudtshoorn. Hier verblijven we in een cabin bij de boer bij de Zeekoe. De cabin ligt aan een meertje waar de vogeltjes druk bezig zijn een nestje te bouwen. We hebben niet de tijd om hun hoogstandjes opgeleverd te zien worden, want wij gaan op pad naar de Cango Grotten. Volgens de boeken behoren de Cango Grotten tot de mooiste drupsteengrotten ter wereld. Dat mogen we natuurlijk niet missen. De Zeekoe heeft dit voor ons gereserveerd en we mogen mee met de gemakkelijke route door de grotten. De gids vertelt hoe de grotten ontdekt zijn en hoe de druipsteenformaties ontstaan zijn. Enkele zijn een kleine miljoen jaar oud. De eerste serieuze ruimte is 97 m lang, ruim 40 m breed en 20 m hoog. Indrukwekkend. We gaan dieper de berg in en de gids eindigt zingend met het nationale volkslied van Zuid-Afrika en een drumsolo op één van de stallachnieten in de grot. Na een koffie break nemen we de Swartberg pas naar Prins Albert. De zand asfaltweg gaat over in een zandweg die stijl omhoog loopt. De pas is spectaculair en biedt een schitterend uitzicht over de omgeving. Gelukkig komen we weinig tegenliggers tegen, want zo breed is het allemaal niet. Eenmaal op de top van de pas waait het stevig en denken we het ergste gehad te hebben, maar de afdaling is minstens zo spectaculair. Wat een ongelooflijk prachtige pas en overweldigende kloof is dit toch. Onderweg stoppen we regelmatig om foto’s te maken van de prachtig bloeiende bergen. Lang leve het voorjaar. Vanaf Prins Albert nemen we toch maar de verharde weg. Dit is een kleine 50 km om, maar toch een stuk sneller. Zowel de grotten als de pas zijn een genot voor ’t oog.
