Jack's travelblog

Nieuwe PR

Dinsdag 26 januari. Motortaxi geregeld om een bezoek aan de Dee Doke watervallen en haar beroemde poelen te brengen. De chauffeur weet waar we heen moeten en crosst dwars door de stad. De afstand is 50 km, maar het verkeer in Mandalay is dramatisch. Dit betekent dat je bij elke kruising moet vechten om over te steken en tussen de kruisingen in zo hard mogelijk moet rijden. Mijn chauffeur heeft duidelijk een reputatie hoog te houden en probeert een nieuwe PR naar Dee Doke te realiseren. Op eens zien we rook in de verte en horen we snel en luid getoeter. Een brandweerwagen gaat richting de rook. Meer wagens volgen. De doorgewinterde scooteraar ziet direct de kans en volgt de brandweerwagens. Net als een 20-tal andere scooters. Kruisingen worden door verkeersagenten vrijgehouden. Dit schiet lekker op. In een nieuwe personel best weten we de rand van de stad te bereiken en gaan we de provinciale weg op. Hier veel vrachtwagens, groot en klein, en natuurlijk scooters. Even buiten de stad ligt een steengroeve. Eigenlijk wordt de berg gewoon over kilometers lengte langzaam afgegraven. Dit verklaart de hoeveelheid steenwagens. We weten vakkundig negen van de tien kuilen te ontwijken. De andere nemen we vol overgave. De tolpoortjes op de weg gelden niet voor scooters en wij passeren in kolonne over het zijpad. Langs de weg stoppen we bij een kraampje om de weg te vragen. We moeten inderdaad op dit punt rechts. De dame van de kraam maant haar zoontje om met de toerist op de foto te gaan. Een paar foto’s later zijn we weer onderweg. De weg is duidelijk minder geworden en het begint meer op slalommen te lijken. We rijden een heel stuk met de rivier op de bergen in. Schitterend. Door de hoge snelheid zijn we het pad voorbij geschoten en bij navraag moeten we een stukje terug. We vinden het pad naar de watervallen en arriveren tussen de kraampjes. Hier geen buitenlandse toeristen. Het pad leidt omhoog langs meer hutjes en waterpoelen. Eigenlijk zijn de natuurlijke waterpoelen volledig omgeven door hutjes. Verder de berg op. Tot een grote poel met luide muziek en een hoop locals. Toch ook maar even een duik nemen in het verkoelende water. De locals blijken studenten uit Mandalay te zijn. Ik sla een biertje af en dat had een dame ook moet doen. Nog een poel hoger is het wat rustiger en erg mooi. De bovenste poel pas ik voor gezien de kwaliteit van het pad. Anderen hebben schitterende zelfies gemaakt hier. Maar dan staat er toch niets over de luide muziek en de locals. Later mag ik nog even op de foto met de studenten. Toegegeven ik ben de enige toerist hier. En ja het is mooi, zeker als je de hutjes er omheen weg denkt.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie