Jack's travelblog

Vrijdag 5 februari. Na 4 uur in een meer dan volgepropt busje bereik ik eindelijk Hue. ’s Middags gelijk maar de verboden (keizerlijke) stad. De oude stad is ommuurd en voorzien van een forse gracht. Me tussen de scooters door over de smalle brug en door één van de poorten gewurmd. De volgende gracht over en de poort door de verboden stad in. Vreemd genoeg siert hier het portret van super socialist Ho Chi Minh de keizerlijke poort op. Zoals Mao in Beijing. Een groot deel van de keizerlijke paleizen is gerestaureerd of herbouwd. In het naast gelegen museum staat een deel van de inrichting.

Ik heb de kunst van het scooteren afgelopen weken goed bekeken en de ongeschreven regels in het verkeer bestudeerd. De volgende dag huur ik een scooter en wordt één van hen. Met moderne hulptechnieken van de mobiel navigeer ik langs de beroemde keizerlijke graftombes die langs de Perfume River zijn opgericht. Eerst de tombe van keizer Tu Duc. Een ommuurde stad die later ook plaats biedt aan de tombe. Een fraaie vijver, wat tempels en trappartijen maken het een keizerlijke omgeving. Keizer Khai Dinh is de volgende. Uit de Frans koloniale tijd en duidelijk moderner. Het weer slaat om en het regent nu. Gelukkig heb ik een fleece en regenjas meegenomen. Hoopte die alleen niet nodig te hebben. De beroemde tombe van Minh Mang en de geheel door toeristen genegeerde tombe van Thieu Tri liggen op de natte route. Verder op de sooter naar de Hue Temple of Literature. Maar eerst naar de Thap Phuoc Duyen Pagode langs de rivier. Een fraai getrapte toren met een trappartij er voor. Chinese wijzen met ‘echte’ baarden waken over het complex. Dan tot slot de Hue Temple of Literature. De foto ziet er goed uit, maar het is alleen de poort. Okay. De stenen tableaus op de rug van een schildpad zullen van literaire waarde zijn, maar visueel minder interessant. De middag is om. Tijd voor een warme douche en droge kleren.