Dinsdag 3 november. De bestemming is Waterfront in Kaapstad. We parkeren hier en lopen door een modern winkelcentrum naar de haven. Aan de haven ontbijten we bij een Italiaan. De bediening is ongeïnteresseerd en traag. De mobiel is ook vandaag weer belangrijker voor de ‘werkende’ Afrikaan. Na 20 minuten hebben we onze drankjes. Gelukkig volgt het eten niet veel later.
Een bustoer biedt uitkomst. De rode lijn rijdt ons door Kaapstad en de koptelefoon vertelt in het Nederlands wat we zien. We stappen uit bij het grondstation van de Tafelberg. De wachtrij tot de ticket office is 45 minuten en dan de rij van een half uur naar de liftcabine. Andere keer dan maar. We kijken over Kaapstad en baai uit. Prachtig weer. Verder met de bus langs de kust. We rijden langs de stranden en horen waar de beroemdheden zouden zonnen. De rondrit eindigt in de haven en we brengen nog even een bezoekje aan het Two Oceans Aquarium. Van buiten twijfelen we of het de moeite waard is. Binnen blijkt het zeer de moeite waard. Diverse aquaria met schitterende vissen, zeeplanten, zeepaardjes, fraai gekleurde vissen, grote en kleine vissen en een mega aquarium met haaien en andere grote jongens uit de oceaan. De beschrijvingen zijn super informatief en er staat een medewerker bij de elektronen microscoop om ons de wonderen van het microleven van de zee te laten zien. We zien plankton: een soort visjes met nog maar één oog, zeeslakken van enkele millimeters groot, trillende haren van anemonen… wat met het blote oog zand lijkt blijken eitjes van plankton en we zien enkele stadia van kwalletjes. Een bak verder mogen we ‘knuffelen’ met zee-anemonen. Als je je vinger in de buurt houdt vallen de haren aan. We voelen de rubberachtige huid van een zeester en verschillende zeeplanten. Natuurlijk met persoonlijke uitleg. Top. Dan is er alweer anderhalf uur en moeten we rennen door de rest van het gebouw. Boven hebben ze nog pinguins en als klap op de vuurpijl een mega bassin met hele grote vissen, waaronder haaien.
We moeten er 18 uur uit en besluiten met de auto de berg op te gaan naar Signal Hill voor de ‘romantische’ zonsondergang. We zijn duidelijk niet de enige. Bussen vol zitten en staan hier in afwachting tot de zon in de zee zakt. Helaas doet hij dat niet. Een wolkenrand aan de horizon voorkomt dit. Maar de verkleuring is evengoed prachtig even als het schouwspel op de bergen.
Dan terug de heuvel af naar de stad om hier een hapje te eten. We doen een wilde gok en stappen bij Charango aan de Bree Street binnen. Geen slechte keuze blijkt.
