Zondag 26 juni. Vandaag beetje toeren naar Matara. Nadat de helm bij de werkgever van de homestay is opgehaald scooter ik richting Matara. In de buurt van Dikwella hapert de scooter en kan ik met een gangetje van 5 km/u langs de weg verder. Ik vermoed dat de benzine op is, ondanks dat de meter anders aangeeft. De snelheidsmeter doet het immers ook niet. Eindelijk naar 4 km een pomp. Volgooien en verder. Weer haperen. Balen. Maar opeens doet hij het weer. Eerst een bezoekje aan de Wewurukannala Raja Maha Viharaya tempel. Het 50 m hoge Boeddhabeeld is dominant aanwezig. Een mannetje rent snel naar mij toe om een ticket te verkopen. Buddha Inc. opereert ook hier. In de tempel veel beelden en fresco’s. Een levendige voorstelling, vooral de galerij over de hel. Het Boeddhabeeld blijkt te beklimmen. Een lang plaatjesboek siert de wanden. Grappig om langs het hoofd van Boeddha in het landschap te kijken.
Binnendoor naar Matara. Dit is een oud vestigingsstadje van de VOC. Het sterfort is klein, zodat slechts enkele ambtenaren veilig waren. Burgers waren wat minder van belang. Een deel van de muur en de toegangspoort van de oude vesting zijn nog intact. De Nederland Hervormde Kerk ontbreekt niet. Aan de kust pauzeer ik even met uitzicht op het eilandje met de Parevi Duwa Shrine. Op weg naar Tangalle breng ik een bezoekje aan de vuurtoren van Devinuwera. Dit ligt prachtig op de rotsen. Door over de kustweg en de ellende begint weer. Hortend en stotend ga ik met een slakkengang richting het oosten. Een tuktukchauffeur gebaart mij om hem te volgen en iets verderop in een klein dorpje buigt het halve dorp zich over het probleem. Gelukkig is in het schuurtje er naast een scooterwerkplaats met iemand die er echt verstand van heeft. De carburateur is verstopt. Deze wordt vakkundig schoongemaakt en daarna kan ik verder. Ondertussen heb ik dan thee gedronken bij een Engels sprekende local die mij als gast onthaalt. De woonkamer is eenvoudig ingericht en eigenlijk meer een verzameling stoelen. Voor de gast worden de koekjes uit de kast gehaald en meneer en mevrouw zijn duidelijk vereerd met hun gast. Top. Zo wordt een beetje pech toch weer een mooie belevenis.
